Ή, αν προτιμάτε, μια καλοκαιρινή Κυριακή, σαν όλες τις άλλες καλοκαιρινές Κυριακές.
Μακριά η Ευρώπη για κάποιους.
Ανήκω σ' αυτούς που δεν έχουν πολλές ταξιδιωτικές εμπειρίες.
Η Ελλάδα, ανήκει στην Ευρώπη γεωγραφικά, όμως δυστυχώς, εκεί αρχίζει και τελειώνει η σχέση μαζί της.
Τα τελευταία 45 χρόνια που η χώρα μας αποτελεί πλήρες μέλος της ΕΕ, χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία να πάμε μπροστά.
Παραμείναμε εγκλωβισμένοι στις ιδιαιτερότητές μας και δεν αλλάξαμε, για να δοκιμάσουμε τελικά μια πρωτοφανή για τα μεταπολεμικά δεδομένα χρεοκοπία.
Σήμερα, σχεδόν 15 χρόνια μετά, είμαστε ακόμα δέσμιοι των καταστροφικών μνημονίων, συντηρώντας παράλληλα όλη σχεδόν την παθογένεια που μας οδήγησε εκεί!
Η χώρα μας, είναι αυτή τη στιγμή η δεύτερη φτωχότερη της ΕΕ, με κίνδυνο να γίνει η πρώτη.
Με δεδομένη αυτή την κατάσταση, είναι απόλυτα εξοργιστικό, να ακούμε τους υπαίτιους της καταστροφής να ζητούν την ψήφο των πολιτών με το διακύβευμα της "σταθερότητας'.
Αλήθεια, ποιας σταθερότητας;
Στην ακρίβεια, τη φτώχεια και την καταρράκωση του εργαζόμενου;
Στα πάσης φύσεως μονοπώλια και τους καρατικοδίαιτους εργολάβους;
Στη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού και τη μετατροπή των Ελλήνων σε γκαρσόνια του πλανήτη;
Στη διάλυση της δημόσιας υγείας και παιδείας;
Nα λείπει το βύσσινο!
Οι σημερινές εκλογές, είναι αρκετά σημαντικές, για δύο λόγους.
Πρώτα, πρέπει να αποφασίσουμε ποια Ευρώπη θέλουμε.
Αυτή των εξοπλισμών, του πολέμου και της υποκριτικής πολιτικής ορθότητας ή εκείνη της προόδου και των ανθρωπιστικών αξιών ;
Κατά δεύτερον, πρέπει να δώσουμε το μήνυμα στην εγχώρια, κυβερνώσα, συντηρητική παράταξη ότι δεν έχει λάβει καμία 'λευκή" επιταγή.
Ο λύκος αρνί δεν γίνεται, όσο κι αν μεταμφιεστεί.
Ούτε μια βαθιά συντηρητική παράταξη, που πάει χέρι-χερι με το μεγάλο κεφάλαιο, μπορεί να μας πείσει ότι έγινε "προοδευτική" και "φιλελεύθερη" επειδή θέσπισε τον γάμο τον ομόφυλων ζευγαριών ή επειδή έδωσε μερικά επιδόματα της ντροπής.
Θα πάω να ψηφίσω κι ας μη ζήσω ούτε μια ώρα μετά!
Δημοσίευση σχολίου