Πότε πέρασε κι αυτό το καλοκαίρι!
Από αύριο, "τα κεφάλια μέσα" .
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί το σχολείο πρέπει να ανοίγει 11/9 και όχι τη Δευτέρα πριν ή μετά.
Δεν έχει όμως και μεγάλη σημασία.
Το νέο διδακτικό έτος, σε κάθε περίπτωση, αποτελεί μια νέα αρχή για μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς.
Έστω με τα κενά σε εκπαιδευτικό ή βοηθητικό προσωπικό και με τους αναπληρωτές ή νεοδιόριστους να μη βρίσκουν σπίτι να μείνουν.
Έστω με τα πολυπληθή τμήματα που προκύπτουν από τις πρόσφατες συγχωνεύσεις της κυβέρνησης.
Έστω με μεγάλο αριθμό σχολικών κτιρίων σε κακή κατάσταση.
Έστω με την παραπαιδεία και τον διαγωνισμού κατάταξης με το όνομα "πανελλήνιες", να χειραγωγούν για πολλές δεκαετίες τη μέση εκπαίδευση.
Ας είναι αυτή η νέα αρχή καλύτερη για όλους, αν και φοβάμαι πως τα ίδια θα λέμε και του χρόνου τέτοια μέρα.
Δεν αλλάζει η χώρα σε κανέναν τομέα όταν δεν υπάρχει πολιτική βούληση.
Και δεν θα υπάρξει πολιτική βούληση αν δεν προηγηθεί η απαίτηση από πλευράς κοινωνίας.
Όταν δέχεσαι τα κακώς κείμενα της εκπαίδευσης ως κανονικότητα , τότε αυτό θα είναι το σχολείο των παιδιών σου.
Κανένας αρμόδιος δεν θα κινητοποιηθεί όσο ο πολίτης παραμένει αδρανής ή όσο οι αγώνες της εκπαιδευτικής κοινότητας περιορίζονται στις καταλήψεις, που αποτελούν στην ουσία "βούτυρο στο ψωμί" της εκάστοτε εξουσίας.
Η τελευταία, τις ανέχεται επειδή-απλούστατα-γνωρίζει πως λειτουργούν ως βαλβίδα εκτόνωσης που εξυπηρετεί τελικά τους σκοπούς της.
Καλή σχολική χρονιά και καλή διεκδίκηση του αυτονόητου, για μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς.
Τίποτα δεν χαρίζεται!
Δημοσίευση σχολίου