Από αύριο, τέλος.
Αν και για κάποιους δεν έχει τέλος.
Ένας το παίζει μεταρρυθμιστής, άλλος σοσιαλιστής, άλλος άνθρωπος του Θεού.
Κάποιος ντύνεται νοικοκύρης κι κάποιος άλλος καλός επαγγελματίας.
Θλιβεροί μασκαράδες όλοι.
Θλιβεροί κι εκείνοι που τους πιστεύουν και δεν κάνουν μια ..χρατς, να τους βγάλουν τη μάσκα, να καταλάβει ο κόσμος ποιοι είναι στην πραγματικότητα.
Εγώ θα μείνω κλόουν.
Προς το παρόν θλιμμένος.
Θυμάμαι κάτι παλιές Απόκριες.
Οι εποχικοί μασκαράδες ήταν πολλοί και οι μόνιμοι ελάχιστοι.
Σήμερα, το εντελώς αντίθετο.
Όπου έχει καρναβάλι, έχει και μασκαράδες.
Όπου δεν γίνονται σπουδαίες εκδηλώσεις, η εικόνα θυμίζει καθημερινότητα.
Αυτή η καθημερινότητα, το καρναβάλι με τους κλόουν-δολοφόνους.
Δημοσίευση σχολίου